ایده‌های مردمی ادیسون

وقتی وانگ لیانگرن، مدیر کل شرکت دزدگیر تایژو لاینکه را دید، با پیچ‌گوشتی در دست، کنار یک «خانه حلبی» ایستاده بود. هوای گرم باعث شده بود حسابی عرق کند و پیراهن سفیدش خیس شده بود.

«حدس بزن این چیه؟» او به مرد گنده‌ای که دورش بود زد و ورق آهنی صدای «بنگ» داد. از ظاهر، «خانه حلبی» شبیه یک جعبه باد است، اما حالت چهره وانگ لیانگرن به ما می‌گوید که جواب آنقدرها هم ساده نیست.

وانگ لیانگرن با دیدن همه که به هم نگاه می‌کردند، لبخند جسورانه‌ای زد. او لباس مبدل «خانه حلبی» را درآورد و زنگ خطر را آشکار کرد.

در مقایسه با تعجب ما، دوستان وانگ لیانگرن مدت‌هاست که به «ایده‌های شگفت‌انگیز» او عادت کرده‌اند. از نظر دوستانش، وانگ لیانگرن یک «خدای بزرگ» با مغز بسیار خوبی است. او به ویژه دوست دارد انواع «مصنوعات نجات‌یافته» را مطالعه کند. او اغلب از اخبار برای اختراعات و خلاقیت‌ها الهام می‌گیرد. او به طور مستقل در تحقیق و توسعه شرکت با 96 اختراع ثبت شده مشارکت داشته است.

«علاقه‌مند» به زنگ هشدار
علاقه وانگ لیانگرن به آژیرها به بیش از 20 سال پیش برمی‌گردد. او به‌طور اتفاقی علاقه شدیدی به آژیر خطری داشت که فقط صدای یکنواختی تولید می‌کرد.
از آنجایی که سرگرمی‌های وانگ لیانگرن خیلی کوچک هستند، او نمی‌تواند در زندگی‌اش «محرم» پیدا کند. خوشبختانه، گروهی از «علاقه‌مندان» وجود دارند که در اینترنت با هم ارتباط برقرار می‌کنند و بحث می‌کنند. آنها با هم تفاوت‌های ظریف صداهای مختلف زنگ هشدار را بررسی می‌کنند و از آن لذت می‌برند.

وانگ لیانگرن تحصیلات عالی ندارد، اما شم تجاری بسیار حساسی دارد. پس از آشنایی با صنعت دزدگیر، فرصت‌های تجاری را حس کرد: «صنعت دزدگیر خیلی کوچک است و رقابت در بازار نسبتاً کم است، بنابراین می‌خواهم امتحان کنم.» شاید گوساله تازه متولد شده از ببر نترسد. در سال ۲۰۰۵، وانگ لیانگرن، تنها ۲۸ سال داشت، وارد صنعت دزدگیر شد و شرکت دزدگیر تایژو لانکه را تأسیس کرد و راه اختراع و خلاقیت خود را گشود.
«در ابتدا، من فقط یک دزدگیر معمولی را به بازار عرضه کردم. بعداً، سعی کردم آن را به طور مستقل توسعه دهم. به تدریج، بیش از دوازده اختراع در زمینه دزدگیر ثبت کرده‌ام.» وانگ لیانگرن گفت که اکنون این شرکت می‌تواند نزدیک به ۱۰۰ نوع دزدگیر تولید کند.
علاوه بر این، وانگ لیانگرن در بین «علاقه‌مندان به دزدگیر» نیز بسیار مشهور است. گذشته از همه اینها، او اکنون تولیدکننده و مالک «دیفندر»، بزرگترین دزدگیر جهان است که توسط CCTV گزارش شده است. در اوایل ماه اوت امسال، وانگ لیانگرن، به همراه «دیفندر» محبوبش، سوار ستون «نمایشگاه مد علم و فناوری» CCTV شد و موجی از حس وجود را تجربه کرد.
خبرنگار در منطقه کارخانه لِینکه، این «غول» را دید: طول آن ۳ متر، کالیبر بلندگو ۲.۶ متر ارتفاع و ۲.۴ متر عرض دارد و برای دراز کشیدن شش مرد قوی هیکل با قد ۱.۸ متر بیش از اندازه کافی است. قدرت و دسی‌بل «مدافع» با توجه به شکل آن، شگفت‌آور است. تخمین زده می‌شود که شعاع انتشار صدای «مدافع» می‌تواند به ۱۰ کیلومتر برسد و بیش از ۳۰۰ کیلومتر مربع را پوشش دهد. اگر در کوه بایون قرار گیرد، صدای آن می‌تواند کل منطقه شهری جیائوجیانگ را پوشش دهد، در حالی که پوشش آژیر دفاع هوایی الکتروآکوستیک عمومی کمتر از ۵ کیلومتر مربع است، که این نیز یکی از دلایلی است که «مدافعان» می‌توانند حق ثبت اختراع را به دست آورند.
بسیاری از مردم تعجب می‌کنند که چرا وانگ لیانگرن چهار سال و نزدیک به ۳ میلیون یوان را صرف توسعه چنین دزدگیر «فروخته نشده‌ای» کرده است؟
«در سالی که زلزله ونچوان رخ داد، خانه‌های فروریخته و اخبار امداد و نجات در منطقه فاجعه‌زده را از تلویزیون دیدم. فکر کردم وقتی ناگهان با چنین فاجعه‌ای روبرو شوم، قطعی شبکه و برق رخ خواهد داد. چگونه می‌توانم فوراً و به سریع‌ترین و مؤثرترین روش به مردم یادآوری کنم؟ فکر می‌کنم توسعه چنین تجهیزاتی بسیار ضروری است.» وانگ لیانگرن گفت که در قلبش، نجات جان انسان‌ها بسیار مهم‌تر از کسب درآمد است.
شایان ذکر است که «مدافع» متولد شده به دلیل زلزله ونچوان مزیت دیگری نیز دارد، زیرا موتور دیزلی مخصوص به خود را دارد که تنها در ۳ ثانیه روشن می‌شود و می‌تواند زمان ارزشمندی را برای جلوگیری از فجایع به دست آورد.
اخبار را به عنوان «منبع الهام برای اختراع» در نظر بگیرید
برای مردم عادی، اخبار ممکن است فقط کانالی برای کسب اطلاعات باشد، اما برای وانگ لیانگرن، یک «ادیسون مردمی»، منبع الهام اختراعات است.
در سال ۲۰۱۹، باران شدید ناشی از ابرطوفان «لیچما» بسیاری از ساکنان شهر لینهای را در سیل گرفتار کرد. «اگر از آژیر خطر برای کمک استفاده کنید، نفوذ آن به اندازه‌ای قوی است که تیم نجات نزدیک آن را می‌شنود.» وقتی وانگ لیانگرن در روزنامه دید که برخی از افراد گرفتار به دلیل قطعی برق و قطع شبکه قادر به ارسال به موقع پیام‌های اضطراری خود نیستند، چنین ایده‌ای به ذهنش خطور کرد. او شروع به فکر کردن کرد که اگر خودش گرفتار شده باشد، چه نوع تجهیزات نجاتی به او کمک خواهد کرد؟
برق مهم‌ترین عامل است. این دزدگیر نه تنها باید در صورت قطع برق مورد استفاده قرار گیرد، بلکه باید دارای عملکرد ذخیره انرژی برای شارژ موقت تلفن همراه نیز باشد. بر اساس این ایده، وانگ لیانگرن دزدگیر دستی را با ژنراتور مخصوص خود اختراع کرد. این دزدگیر دارای عملکردهای تولید صدای خودکار، روشن شدن خودکار و تولید برق خودکار است. کاربران می‌توانند به صورت دستی دسته را تکان دهند تا برق تولید شود.
وانگ لیانگرن پس از کسب جایگاه محکم در صنعت دزدگیر، به فکر تولید محصولات مختلف نجات اضطراری افتاد و تلاش کرد تا زمان نجات را کوتاه‌تر کند و برای سرزندگی بیشتر قربانیان تلاش کند.
برای مثال، وقتی در اخبار دید کسی از ساختمانی می‌پرد و بالشتک هوای نجات‌بخش به اندازه کافی سریع باد نشده بود، بالشتک هوای نجات‌بخشی ساخت که فقط ۴۴ ثانیه برای باد شدن نیاز داشت؛ وقتی سیل ناگهانی را دید و مردم ساحل نتوانستند به موقع نجات دهند، یک «وسیله پرتاب» نجات‌بخش با دقت پرتاب بالاتر و مسافت طولانی‌تر ساخت که می‌توانست طناب و جلیقه نجات را در همان لحظه اول به دست افراد گرفتار بیندازد؛ با دیدن آتش‌سوزی در ارتفاع بالا، سرسره فرار را اختراع کرد که افراد گرفتار می‌توانند از آن فرار کنند؛ با توجه به اینکه سیل باعث خسارات جدی به وسایل نقلیه شده بود، یک لباس ضد آب برای خودرو اختراع کرد که می‌تواند از خیس شدن وسیله نقلیه در آب جلوگیری کند.
در حال حاضر، وانگ لیانگرن در حال توسعه یک ماسک محافظ با محافظت بالا و نفوذپذیری خوب است. «هنگامی که کووید-۱۹ شیوع پیدا کرد، عکسی از لی لانجوان، رقاص برهنه، در اینترنت دیده شد. از آنجایی که او مدت زیادی ماسک زده بود، تأثیر عمیقی روی صورتش گذاشته بود.» وانگ لیانگرن گفت که از دیدن این عکس تحت تأثیر قرار گرفته و به فکر طراحی ماسکی راحت‌تر برای کادر پزشکی خط مقدم افتاده است.
پس از تحقیقات دقیق، ماسک محافظ اساساً شکل گرفته است و طراحی ساختاری ویژه آن، ماسک را از نظر نفوذ هوا مقاوم‌تر و فیلترپذیرتر می‌کند. «فکر می‌کنم کمی ضعیف است. شفافیت به اندازه کافی بالا نیست و سطح راحتی باید بهبود یابد.» وانگ لیانگرن گفت از آنجا که ماسک‌ها عمدتاً برای محافظت در برابر بیماری‌های همه‌گیر استفاده می‌شوند، باید محتاط‌تر باشیم و بعداً آنها را وارد بازار کنیم.
حاضر باشید «پول را به آب بیندازید»
اختراع کردن آسان نیست و تحقق بخشیدن به تحول دستاوردهای ثبت اختراع دشوارتر است.
«من قبلاً داده‌هایی دیده‌ام. فقط ۵٪ از فناوری‌های ثبت‌شده‌ی مخترعان داخلیِ غیرکارآفرین می‌توانند متحول شوند و بیشتر آنها فقط در سطح گواهینامه‌ها و نقشه‌ها باقی می‌مانند. به ندرت پیش می‌آید که واقعاً به مرحله‌ی تولید برسند و ثروت ایجاد کنند.» وانگ لیانگرن به خبرنگاران گفت که دلیل این امر، هزینه‌ی سرمایه‌گذاری بسیار بالا است.
سپس او یک شیء لاستیکی به شکل عینک را از کشو بیرون آورد و به خبرنگار نشان داد. این یک عینک محافظ است که برای بیماران مبتلا به نزدیک‌بینی طراحی شده است. اصل این است که یک وسیله جانبی محافظ به عینک اضافه شود تا چشم‌ها در معرض هوا قرار نگیرند. «این محصول ساده به نظر می‌رسد، اما ساخت آن هزینه زیادی دارد. در آینده، ما باید دائماً برای تنظیم قالب و مواد محصول سرمایه‌گذاری کنیم تا آن را برای صورت افراد مناسب‌تر کنیم.» قبل از اینکه محصولات نهایی به بازار عرضه شوند، وانگ لیانگرن نمی‌توانست زمان و هزینه صرف شده را تخمین بزند.
علاوه بر این، قبل از اینکه این محصول به بازار عرضه شود، قضاوت در مورد چشم‌انداز آن دشوار است: «ممکن است محبوب یا نامحبوب باشد. شرکت‌های معمولی ریسک خرید این حق ثبت اختراع را نخواهند کرد. خوشبختانه، رایان می‌تواند از من برای انجام برخی تلاش‌ها حمایت کند.» وانگ لیانگرن گفت که به همین دلیل است که اکثر اختراعات او می‌توانند به بازار عرضه شوند.
با این حال، سرمایه هنوز بزرگترین فشاری است که وانگ لیانگرن با آن مواجه است. او سرمایه‌ای را که در مراحل اولیه کارآفرینی توسط خودش جمع‌آوری کرده بود، در نوآوری سرمایه‌گذاری کرده است.
«تحقیق و توسعه اولیه دشوار است، اما همچنین فرآیندی برای پایه‌گذاری است. ما باید مایل باشیم که «پول را به آب بیندازیم».» وانگ لیانگرن بر نوآوری اولیه تمرکز کرد و موانع و تنگناهای موجود در اختراع و خلق را به دوش کشید. پس از چندین سال کشت پر زحمت، محصولات نجات اضطراری تولید شده توسط لنکه توسط صنعت شناخته شده‌اند و توسعه شرکت در مسیر درستی قرار گرفته است. وانگ لیانگرن برنامه‌ای تدوین کرده است. در مرحله بعدی، او تلاش‌هایی را در پلتفرم رسانه‌ای جدید انجام خواهد داد، آگاهی از «مصنوعات نجات» را در سطح عمومی از طریق ارتباط ویدیویی کوتاه بهبود می‌بخشد و از پتانسیل بازار بیشتر بهره می‌برد.