حالت های انتقال فن های سانتریفیوژ چیست؟

1. نوع A: نوع کنسول، بدون یاتاقان، پروانه فن مستقیماً روی شفت موتور نصب می شود و سرعت فن با سرعت موتور یکسان است. مناسب برای فن های سانتریفیوژ کوچک با ساختار فشرده و بدنه کوچک.
2. نوع B: نوع کنسول، ساختار محرک تسمه، قرقره بین دو صندلی یاتاقان نصب می شود. قابل استفاده برای فن های سانتریفیوژ با اندازه متوسط ​​یا بالاتر با سرعت متغیر.
3. نوع C: نوع کنسول، ساختار محرک تسمه، قرقره در خارج از دو یاتاقان پشتیبانی نصب شده است. برای فن های سانتریفیوژ با اندازه متوسط ​​و بالاتر با سرعت متغیر مناسب است و برداشتن قرقره راحت تر است.
4. نوع D: نوع کنسول، با استفاده از کوپلینگ برای اتصال شفت اصلی فن و موتور. کوپلینگ در قسمت بیرونی دو صندلی یاتاقان نگهدارنده نصب شده است. سرعت فن با سرعت موتور برابر است. برای فن های سانتریفیوژ با اندازه متوسط ​​یا بالاتر اعمال می شود.

5. نوع E: سازه محرک تسمه، دو نشیمن یاتاقان تکیه گاه در دو طرف بدنه تعبیه شده است، یعنی پروانه در وسط دو یاتاقان تکیه گاه قرار می گیرد، از نوع دو تکیه گاه است و قرقره آن است. در یک طرف فن نصب شده است. برای فن های سانتریفیوژ تک مکش دو مکش یا بزرگ مقیاس با سرعت متغیر مناسب است. مزیت آن این است که عملیات نسبتاً متعادل است.
6. نوع F: ساختار انتقالی که از کوپلینگ برای اتصال محورهای اصلی فن و موتور استفاده می کند. دو یاتاقان پشتیبانی در دو طرف بدنه نصب شده است. این یک نوع دو پشتیبانی است. کوپلینگ در قسمت بیرونی یک صندلی یاتاقان نصب می شود. برای فن های سانتریفیوژ تک مکش دو مکش یا بزرگ مقیاس با سرعتی مشابه سرعت موتور مناسب است. مزیت آن این است که نسبتاً روان کار می کند.